• Integracja sensoryczna - wspomaganie rozwoju dziecka

    • Integracja Sensoryczna SI – co to takiego?

      Pojęcie integracji sensorycznej definiowane jest, jako zdolność dziecka do odczuwania, rozumienia i organizowania informacji dostarczanych przez zmysły         z otoczenia a także własnego organizmu. Jest to proces neurologiczny, który organizuje wrażenia płynące z ciała i środowiska tak, aby mogły zostać użyte do celowego działania. Dzięki integracji sensorycznej możliwe jest segregowanie, porządkowanie i składanie pojedynczych bodźców w pełne funkcje mózgu. Kiedy funkcje te są zrównoważone a motoryka łatwo dostosowuje się do otoczenia, wówczas umysł z łatwością przyswaja informacje. Oznacza to, iż mózg po otrzymaniu informacji ze wszystkich zmysłów dokonuje ich rozpoznania, segregowania                     i interpretacji a także integruje je z wcześniejszymi doświadczeniami. W ten sposób mózg tworzy odpowiednią do sytuacji reakcję adaptacyjną. Może być to odpowiedź ruchowa, jak i myślowa. Integracja sensoryczna jest procesem, dzięki któremu mózg otrzymując informację ze wszystkich systemów zmysłowych dokonuje ich segregacji, rozpoznania, interpretacji i integracji z wcześniejszymi doświadczeniami
      Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i trwa do około 7-8 roku życia. Nierozwinięcie określonych umiejętności w kolejnych stadiach rozwoju powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka.

      Terapia sensoryczna ma na celu pomoc dzieciom z zaburzoną lub zbyt wolno rozwijającą się umiejętnością integracji bodźców sensorycznych. Jej zadaniem jest nauczenie dziecka jak prawidłowo reagować na wrażenia zmysłowe i oswojenie go z różnorodnością świata. Dodatkowo terapia sensoryczna rozwija zmysł równowagi oraz zdolności psychoruchowe dziecka, czyli innymi słowy – wspomaga jego  rozwój.

      Na czym polega terapia sensoryczna?

      Terapia sensoryczna to przede wszystkim zabawa ukierunkowana na uczenie dziecka odpowiedniego reagowania na bodźce zewnętrzne i wrażenia zmysłowe. Dziecko podczas kontrolowanej zabawy uczy się jak porządkować i organizować różnorodne bodźce docierające do niego za pośrednictwem różnych zmysłów.

  • Jakie mogą być objawy zaburzeń integracji sensorycznej?

     

    DOTYK - Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej nadwrażliwe na dotyk przesadnie reagują na ból, nawet ten o niewielkim nasileniu. Długo narzekają nawet na drobne urazy. Nie lubią, jak są niespodziewanie dotykane, są szczególnie łaskotliwe. Często zdarza się, że narzekają na materiał ubrań, np. że jest zbyt szorstki lub drapie ich metka. Nie lubią czesać i myć włosów, unikają zabaw, przez które może się pobrudzić (na przykład lepienie w plastelinie, malowanie palcami, unika niektórych faktur, np. kleju, piasku).
    Zaburzenia związane z dotykiem mogą przybrać przeciwległy tor – mowa wtedy o podwrażliwości, kiedy dziecko poszukuje kontaktu i bodźców w sposób agresywny (mocno się przytula, gryzie po ręku, uderza w ludzi, ściany), nie zwraca uwagi na skaleczenia, lubi się brudzić

    RÓWNOWAGA I RUCH (UKŁAD PROPRIOCEPTYWNY) - Objawy dotyczące równowagi i ruchu mogą wskazywać na nadwrażliwość i podwrażliwość.
    Nadwrażliwe dziecko unika zabaw i gier ruchowych, ma chorobę lokomocyjną, nie lubi wspinać się i przebywać na wysokości, nie lubi się huśtać, nie lubi, gdy ktoś nim porusza (na przykład próbuje rozhuśtać). Sprawia wrażenie słabego fizycznie dziecka, szybko się męczy.
    Podwrażliwe natomiast ma problemy z równowagą, uwielbia huśtać się i kręcić na karuzelach, często huśta się na krześle, lubi szybkość i jest ciągle w ruchu.

    SŁUCH - Dziecko zasłania uszy gdy słyszy niektóre dźwięki albo muzykę – jest bardzo wrażliwe na bodźce słuchowe. Nie lubi przebywać w miejscach, gdzie jest głośno – jest zirytowane, pobudzone, zdekoncentrowane. Myli się podczas wykonywania poleceń słownych, potrzebuje powtórzenia. Nie przepada za zabawkami i przedmiotami, które wydają dźwięki.

    WZROK - Dziecko jest nadwrażliwe na światło i nie lubi, gdy wokół niego jest zbyt wiele bodźców wzrokowych – mruży oczy, gdy jest słonecznie, preferuje półmrok. Ma problemy z czytaniem i przepisywaniem z tablicy. Nie potrafi skupić wzroku na jednym przedmiocie przez dłuższy czas. W przypadku podwrażliwości – przeciwnie – jest pobudzony, gdy otoczony jest przez wiele bodźców wzrokowych, dąży do nich.

    WĘCH - Nadwrażliwość na bodźce węchowe objawia się na przykład częstym zatykaniem nosa, mówieniem, że coś w pobliżu brzydko pachnie. Nadwrażliwe dzieci preferują potrawy o łagodnym smaku, nie lubią intensywnych zapachów, takich jak perfumy, przyprawy, mydło. Mają odruch wymiotny w stosunku do niektórych zapachów.
    Podwrażliwe natomiast wąchają rzeczy nawet te nienadające się do spożycia, lubią mocno przyprawione dania, nie potrafią rozróżnić zapachu, ignorują nawet ostre i niezbyt przyjemne zapachy.

     

    SI obejmuje także zaburzenia w zakresie uwagi i zachowania. Są to: nerwowość, nadpobudliwość, impulsywność. Dziecko jest niespokojne, gdy musi pozostać w ciszy lub się skoncentrować, ma zmienny nastrój, szybko się rozprasza, ma problemy ze skupieniem się na jednym zadaniu.

    Zaburzenia integracji sensorycznej u dzieci w wieku szkolnym i dorosłych mogą mieć dodatkowe objawy: na przykład słabe wyczucie odległości (stawanie za blisko ludzi, przedmiotów), mylenie kierunków, słaba koordynacja podczas gier sportowych, problemy emocjonalne (obrażanie się, upartość, agresywność), niska samoocena, brak wiary we własne możliwości, problemy z uczeniem się nowych aktywności.

    • Mamy doskonałe warunki do prowadzenia terapii SI

    • Sala przeznaczona do zajęć integracji sensorycznej jest przestronna i bogato wyposażona w nowoczesny, certyfikowany sprzęt do ćwiczeń i różnorodne, atrakcyjne i dostosowane do potrzeb dzieci pomoce dydaktyczne.

      Zajęcia z SI odbywają się w formie indywidualnej. Prowadzą je wykwalifikowane specjalistki - p. Dorota Dróżdż i p. Renata Szczotkowska.